De Palestijnse strijd: verzet en bevrijding

Hieronder lees je een toespraak van Mohammed Khatib, Europees coördinator van Samidoun Palestijnse Gevangenen Solidariteitsnetwerk en lid van het Uitvoerend Comité van de Masar Badil – The Palestinian Alternative Revolutionary Path Movement. Deze speech werd gehouden op de Masar Badil-conferentie die van 1 tot 7 oktober 2024 plaatsvond in Madrid, Spanje. Mohamed Khatib zou tevens op 28 oktober spreken op de Radboud Universiteit in Nijmegen, maar zijn komst werd verboden door de extreemrechtse Nederlandse regering, die normaal zo prat gaat op het zogenoemd verdedigen van de vrijheid van meningsuiting. Het verbod werd uitgevaardigd ondanks dat er volgens de ambtenaren van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) en de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) onvoldoende rechtsgrond was om Khatib de toegang tot het land te ontzeggen. Dit toont eens te meer aan dat het huidige kabinet bestaat uit pro-zionistische racisten die alles op alles zetten om de Palestijnse strijd te criminaliseren en het zionistische regime te ondersteunen in het plegen van oorlogsmisdaden. Omdat de regering wil voorkomen dat Khatib een podium krijgt in Nederland, hebben we als redactie van Buiten de Orde besloten in samenwerking met Samidoun Nederland een speech van Khatib te transcriberen en vertalen, zodat Khatib en Samidoun alsnog het podium krijgen dat ze verdienen om zich uit te spreken voor het recht van het Palestijnse volk op gewapend verzet.

De Palestijnse strijd: verzet en bevrijding

Speech van Mohamed Khatib

Ik ben hier niet om het Spaanse volk de les te lezen over verzet. Jullie hebben een lange en trotse geschiedenis van verzet hier in Spanje. Ik geloof niet dat onze rol als Palestijnen vandaag de dag is om hierheen te komen, asiel aan te vragen, jullie taal te leren en dan uit te leggen wat kolonialisme betekent. We zijn hier ook niet om te rechtvaardigen waarom het Palestijnse volk zich heeft verzet, zich blijft verzetten en zich altijd met alle middelen zal verzetten tegen deze Europese, zionistische, witte, koloniale beweging die in Palestina bestaat.

Zionisme is geen beweging uit het Midden-Oosten. Zionisme is geen beweging die is ontstaan ​​in Jeruzalem, Haifa of Yaffa. Zionisme is een Europees, koloniaal project dat is ontstaan ​​in Bazel, Zwitserland. En vandaag, terwijl ik hier sta, zijn onze kameraden uit Bazel bij ons – het bewijs dat de geschiedenis verandert.

Als Palestijnen, als Arabieren en als mensen uit de regio met verschillende achtergronden, hebben we de plicht om het zionisme in Palestina te verslaan. Dit betekent dat we de koloniale staat Israël moeten ontmantelen. We moeten de instituten breken, het leger ontmantelen, de nederzettingen afbreken en de bedrijven ontmantelen die wapens produceren om de bezetting in stand te houden. We moeten het hiërarchische systeem vernietigen dat Palestijnen tientallen jaren heeft uitgebuit, waardoor we goedkope arbeidskrachten zijn geworden, bijna als slaven, die nederzettingen bouwen in ons eigen land.

De Palestijnse Revolutie en de Palestijnse Autoriteit

Dit is de realiteit waarin we leven als Palestijnen in de diaspora. Ik ben geboren in de jaren negentig, na de Oslo-akkoorden, en ben opgegroeid in de nasleep ervan. Tegen de tijd dat mijn generatie volwassen werd, bestond de Palestijnse massabeweging in de diaspora niet meer zoals daarvoor. Oslo markeerde zijn vernietiging, hoewel ik zou willen beweren dat dit veel eerder begon. In 1973 begonnen Palestijnen die actief waren in de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) al te praten over de mogelijkheid van een Palestijnse staat. Die discussie betekende het begin van de fragmentatie van de Palestijnse beweging. Als we het hebben over de moderne Palestijnse Revolutie, duurde die eigenlijk maar van 1967 tot 1973. Daarna kwam het moment van vernietiging.

Onze massaorganisaties – de feministische vakbonden, vrouwenbonden, arbeidersbonden, studentenbonden en de kleuterscholen – werden allemaal door het Palestijnse volk opgebouwd. Arme mensen in vluchtelingenkampen gebruikten hun geld, goud, arbeid en bloed om deze instellingen op te richten. Deze werden vernietigd en vervangen door de Palestijnse Autoriteit, de zogenaamde PA.

Deze vervanging was niet alleen het werk van de Palestijnse rechtervleugel. Het werd gedaan met de steun van de zionistische entiteit en een coalitie van Europese machten, waaronder de Europese Unie. Zelfs Europese sociaaldemocraten speelden een vuile rol in de steun aan de Palestijnse rechtervleugel om de PLO te transformeren van een bevrijdingsbeweging in een bureaucratie die de belangen van de Palestijnse bourgeoisie diende.

Vandaag zien we de gevolgen. We hebben duizenden politieke gevangenen die wegkwijnen in Israëlische gevangenissen. Gaza kampt met genocide, terwijl de Westelijke Jordaanoever etnische zuiveringen ondergaat. Palestijnen in PA-gevangenissen lijden onder de martelingen en repressie, gefinancierd en getraind door de Europese Unie voor zogenaamde ‘veiligheidscoördinatie’ met Israël. Dit is onze realiteit.

Onze eis als Palestijnen is bevrijding nu. Bevrijd Palestina, van de rivier tot de zee

Maar onze eis is niet een ‘staakt-het-vuren nu’. Een staakt-het-vuren is niet genoeg. Zelfs vóór 7 oktober, waarna het bloedbad in Gaza escaleerde, was de zionistische koloniale machine ons al aan het vermoorden. Dit is een voortdurende genocide. We zagen het in Sabra en Shatila, in Tel al-Zaatar, in Deir Yassin en in zoveel bloedbaden vóór 1948 en daarna. Onze eis als Palestijnen is bevrijding nu. Bevrijd Palestina, van de rivier tot de zee.

Wie zijn onze vijanden?

Onze vijanden zijn het zionisme, kapitalisme, imperialisme, Europees kolonialisme en Arabische reactionaire regimes

Wij, als Palestijnen, kennen onze vijanden goed. Onze vijanden zijn het zionisme, kapitalisme, imperialisme, Europees kolonialisme en Arabische reactionaire regimes. Sommige leden van de Palestijnse bourgeoisie profiteren zelfs van de bezetting, terwijl onze mensen sterven.

Terwijl Gaza te maken heeft met genocide en de Westelijke Jordaanoever etnische zuiveringen ondergaat, doen sommige Palestijnen zaken met de bezetting. Sommigen hebben ID-kaarten waarmee ze vrij door de luchthaven van Tel Aviv kunnen reizen. Maar wij beschouwen hen niet als onderdeel van de nationale Palestijnse beweging. Wij zien hen niet als mensen waarmee we ons in onze strijd moeten verenigen.

De eenheid van het Palestijnse volk

Ondanks deze uitdagingen is het Palestijnse volk niet verdeeld. Wij staan verenigd achter ons verzet. Wij staan verenigd om Palestina te bevrijden, van de rivier tot aan de zee.

Deze eenheid betekent niet dat we allemaal hetzelfde zijn. Wij zijn een samenleving met politieke verschillen en klassenverschillen. Wij zijn geen homogene groep. Onze diversiteit is onderdeel van wie we zijn. Arbeiders, intellectuelen, revolutionairen – we maken allemaal deel uit van deze strijd.

Sinds Oslo zijn we gereduceerd tot solidariteitsactivisten, en dat zullen we nooit accepteren

Als Palestijnen in de diaspora hebben we bijgedragen aan de opbouw van de PLO en de politieke partijen. We hebben bijgedragen aan de Eerste Intifada en de Tweede Intifada. Maar sinds Oslo zijn we gereduceerd tot solidariteitsactivisten, en dat zullen we nooit accepteren. We zullen onze identiteit als Palestijnen niet opgeven. Dat zou betekenen dat we onze rechten en onze claim op ons thuisland in gevaar brengen.

De diaspora en de wereldwijde strijd

Ons volk in Gaza heeft een sterk gewapend verzet opgebouwd, ondanks dat ze sinds 2006 belegerd wordt. Vluchtelingen in Libanon, beroofd van rechten, inkomsten en hulp, blijven zich sterk inzetten voor verzet. Palestijnen in ballingschap, zelfs zij die geen Arabisch meer spreken of het land van hun voorouders niet meer kennen, blijven nauw verbonden met de strijd voor bevrijding.

Als we erin slagen het zionisme in Palestina te verslaan, zullen we wereldwijd bevrijdingsbewegingen inspireren

Dit gaat niet alleen over land. Het gaat over een menselijke missie: het verslaan van het zionisme en alle vormen van kolonialisme en onderdrukking. Als we erin slagen het zionisme in Palestina te verslaan, zullen we wereldwijd bevrijdingsbewegingen inspireren. Deze strijd is onderling verbonden.

Wij Palestijnen weten dat we niet de enigen zijn die lijden onder het kolonialisme. Genocide vindt nu plaats in Congo en Soedan. Het kolonialisme gaat door in Zuid-Afrika en Venezuela. Zwarte en inheemse gemeenschappen in de Verenigde Staten, Canada en Australië leven nog steeds onder systemen van onderdrukking en bezetting. Als Palestijnen is het onze taak om te verenigen met alle onderdrukte volkeren en mensen om samen een front te bouwen dat daadwerkelijke bevrijding kan brengen.

Palestina bevrijden, de Arabische wereld bevrijden

De strijd om Palestina te bevrijden is ook een strijd om de Arabische wereld te bevrijden van het imperialisme. Amerikaanse en Europese machten domineren onze regio en exploiteren haar hulpbronnen en mensen. Van Irak tot Jemen en Syrië zien we dezelfde instrumenten van koloniale onderdrukking aan het werk.

Zelfs hier in Europa werpt het kolonialisme een grote schaduw. Politie-eenheden worden getraind in Israël. Maar tegen wie worden ze getraind om te vechten? Ze worden getraind om tegen jou te vechten: de arbeidersklasse, immigranten en gemeenschappen die zich verzetten tegen uitbuiting en onderdrukking.

De rol van links

In het verleden speelde internationaal links een belangrijke rol in de steun aan Palestina. In de jaren zeventig en tachtig stonden revolutionaire bewegingen uit Japan, Duitsland, Spanje en elders achter ons. Ze organiseerden solidariteitscampagnes, openden instellingen en sloten zich zelfs aan bij de gewapende strijd.

Tegenwoordig hebben veel linkse groeperingen ons in de steek gelaten. Als ze een zetel in het parlement krijgen, distantiëren ze zich van Palestina en vooral van het Palestijnse verzet, en onderhouden ze liever banden met corrupte Palestijnse ambassadeurs en ambtenaren die de status quo van de bezetting in stand houden.

Internationaal links moet terugkeren naar zijn wortels en de wereldwijde strijd voor rechtvaardigheid en bevrijding steunen

Maar we moeten ook naar onszelf kijken. Het Palestijnse links is vandaag de dag zwakker dan in het verleden, en we moeten ons afvragen waarom. Islamitische bewegingen ontvangen internationale steun, zelfs van de armste gemeenschappen in landen als Pakistan en Afghanistan, die donaties sturen. Waar is dezelfde steun voor revolutionaire bewegingen als het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) en het Democratisch Front voor de Bevrijding van Palestina (DFLP)? Het internationale links moet terugkeren naar zijn wortels en de wereldwijde strijd voor rechtvaardigheid en bevrijding steunen.

Samidoun en Masar Badil

Als Samidoun en Masar Badil blijven we ons verzetten tegen koloniale onderdrukking en repressie. Wij zijn een Palestijns, Arabisch en internationalistisch netwerk dat zich inzet om onze politieke gevangenen te steunen en strijd over de hele wereld met elkaar te verbinden.

Wij beweren niet dat we de bevrijding van Palestina leiden. Alleen het Palestijnse gewapende verzet kan dat. Maar we maken deel uit van de beweging, versterken stemmen en bouwen solidariteit op.

Het werk van Samidoun is niet gemakkelijk. We hebben leden in Palestina die niet bij naam genoemd mogen worden vanwege hun veiligheid. Ze werken ondergronds, worden gearresteerd en gemarteld, maar ze blijven de toekomst van onze beweging opbouwen.

Eén democratisch Palestina

We vechten om de zionistische staat Israël te ontmantelen, maar we zijn er niet om gemeenschappen te vernietigen

We vechten om de zionistische staat Israël te ontmantelen, maar we zijn er niet om gemeenschappen te vernietigen. Het Palestijnse volk heeft sinds de begindagen van de revolutie een duidelijke oplossing voorgesteld: een vrij, democratisch Palestina van de rivier tot de zee. Een plek waar iedereen, ongeacht achtergrond, in gelijkheid en rechtvaardigheid kan leven, vrij van zionisme, racisme en fascisme.

In een bevrijd Palestina zullen we andere bewegingen voor bevrijding wereldwijd trainen en ondersteunen. De lessen van Gaza’s veerkracht zullen overal ter wereld de strijd tegen kolonialisme en bezetting inspireren.

Een nieuw tijdperk van bevrijding

Sinds 7 oktober bevinden we ons niet langer in het tijdperk van de Nakba en genocide. We bevinden ons in het tijdperk van bevrijding. Palestijnse strijders in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en de vluchtelingenkampen hebben de koloniale machten de loef afgestoken.

Dit is een moment van transformatie, niet alleen voor Palestina maar voor de wereld. De Palestijnse strijd is onderdeel van de wereldwijde strijd tegen het imperialisme. Samen zullen we het zionisme, het imperialisme en het kolonialisme ontmantelen.

Lang leve 7 oktober! Lang leve het Palestijnse gewapende verzet!

Tekst en vertaling door Samidoun Nederland