Buiten de Orde Winter 2010

In dit winternummer gaan we heel diep in op de stakingen in Frankrijk, terwijl er maar één stuk is over Noord-Afrika, rechtstreeks van het Tahrirplein in Egypte. Lopen we daarmee de actualiteit mis? Niet als we daarbij zouden verklaren dat de processen zoals die zich in Frankrijk hebben afgespeeld voor een deel op dezelfde manier in Noord-Afrika te zien zijn: het volk wilde macht niet aan de mahdi’s, imams of de politieke partijkaders, maar aan de eigen comités, die rechtstreeks vanuit de massa’s opereren. Het verhaal van Frankrijk is uitgegroeid tot een dik dossier, omdat dit verhaal ook elders herkenbaar is.

Aarzelend probeert dit nummer te speculeren welke eisen we hier in Nederland kunnen stellen om hetzelfde te bereiken: basisinkomen, zelfbeschikking over het voedsel, afschaffing van de mondiale markt, die plaatsmaakt voor de markt op het plein in de volkswijken. Speculaties? Of zaken waarover we netwerken kunnen opzetten, zodat die eisen worden genuanceerd omdat ze door iedereen worden verwoord? En hoe doen we dat?Binnen de Vrije Bond, waarin tal van opkomende groepen zich presenteren? Of in basisacties, zoals met de postbodes of elders? Met het grote verhaal van de internationale solidariteit of met een kijkje bij onze kameraden in Indonesië, waar men ook de eigen organisatie aftast?